gulosus
войдите в систему для редактирования статьи!gulosus gulōsus, a, um [gula]
1)
прожорливый, падкий на еду M,
Sen,
Capit
2)
содержащий изысканные кушанья (fictĭle gulosum
J)
3)
жадный, притязательный (lector
M)
#прилагательное I-II склонения,
#прилагательное
Склонение
sg. |
---|
Nom. | |
---|
Gen. | |
---|
Dat. | |
---|
Acc. | |
---|
Abl. | |
---|
Voc. | |
---|
pl. |
---|
Nom. | |
---|
Gen. | |
---|
Dat. | |
---|
Acc. | |
---|
Abl. | |
---|
Voc. | |
---|
Lewis & Short:
gulosusgŭlōsus, a, um, adj. gula, II., I gluttonous, luxurious, dainty (post-Aug.; cf.: edax, vorax): oculis quoque gulosi sunt,
Sen. Q. N. 3, 18 fin.: nil est miserius nec gulosius Santra,
Mart. 7, 20, 1: gulosum Fictile,
i. e. containing dainty food, Juv. 11, 19: abstinentia,
i. e. an abstinence that enhances enjoyment, Hier. Ep. 107, 10.—Transf.: nimium lector gulosus, i. e. a too voracious reader (acc. to others, an over-fastidious reader), Mart. 10, 59, 5.—Adv.: gŭlōse, gluttonously: gulosius condire cibos, Col. praef. § 5: nil est, Apici, tibi gulosius factum,
Mart. 3, 22, 5: gulosissime nutrit,
Tert. Res. Carn. 1.